Ülkemizde her konunun önünde sonunda geleceği son nokta siyasettir. Siyasetle alakası olmaması gereken sporda bile siyaset fikri hakimdir. Mesela iki insan konuşuyor; “Falanca takımın ligden düşme şansı yok, iktidara çok destek veren şehrin takımını düşürmezler” diyorlar. Yani bu algının olmadığını söyleyebilecek var mı? Halbuki sporda iyi bir takım kurarsan başarılı olursun iyi bir takım kuramazsan başarısız olursun. Sonuçta ligde kalmanın veya ligden düşmenin ölçüsü bu olmalıdır.
İşte sporda bile politikanın bu denli girdiğini düşünürsek diğer konularda politikanın bu kadar iç içe bir yapıya sahip olmasını garipsememeliyiz.
Şöyle bir metafor yapalım. Son zamanlarda il olacak ilçeler konusu revaçta. Mesela Ereğli, Seydişehir ve Akşehir’in il olabileceğini düşünelim. Öncelikle buradaki seçmen yapısını değerlendirmek lazımdır. Ereğli seçmeni sol düşünceye dolayısıyla bunun Türkiye’deki temsilcisi CHP’ye yakın bir seçmendir. Ancak tabii ki Konya genelindeki oy oranına bakıldığında çok düşük kalan bir oy oluşuyor. Aynı şekilde Seydişehir’de ve Akşehir’de de sol oylar çoğunluktadır. Ancak bunlar da Konya geneliyle kıyaslandığında çok az kalmaktadır.
Yani 1 buçuk milyonluk seçmenden 3 ilçede toplam 220 binlik oydan bahsediyorum. Dolayısıyla bu üç ilçede Konya’ya bağlı olduğu müddetçe soldan alınan oyların Konya genelindeki sağ oylara bir değişim yaratabilmesi çok kolay gözükmüyor. Daha açıkçası mesela Ereğli en az 2 vekil çıkaran bir il olur. Dolayısıyla Konya’nın 15 vekili 13’e düşer. Bu durumda da Konya’dan 13 vekilden 2’si CHP’li iken bu sefer yine 13 vekilden 2’si CHP’li Ereğli’den de en az bir vekil CHP’li olacaktır. Seydişehir ve Akşehir için de bu durum farklı olmayacaktır. İşte bilhassa Ereğli’nin il olmasının önündeki en büyük engel bu durumdur.
Eğer politik davranılırsa Ereğli’nin Ak Parti iktidarında il olma şansı yoktur. Ama adaletli davranılacak bir durum oluşursa Ereğli muhakkak il olacak illerin başında gelir.
Buradan adaletli davranma konusuna değinmek gerekir. Her zaman söylediğim gibi 2015 yılından itibaren politikalarını değiştiren ve de Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin çıkarlarını ön plana alan Ak Parti’de en büyük sorunun adaletsizlik olduğunu bir kez daha belirtmekte sanırım fayda vardır. Hak etmeyen insanların hak etmedikleri yerlere gelmesi belki “liyakatsizlik” olarak adlandırılabilir ama en büyük adaletsizliklerdendir.
Demokrasi ve eşitlikle; adaleti karıştırmayın kesinlikle. Adalet hak edene hal ettiğinin verilmesidir. Eşitlik ise herkese aynı olanağın verilmesidir. Aynı olanaklara sahip kişilere, aynı derecede olanakları paylaştırırsanız bu adalet olmaz.
MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli Ereğli’nin il olması konusunda yeşil ışığı yaktı. Ancak Ereğli’de olanaksızlıklardan “uyuyan” sol seçmen böyle bir imkan dahilinde tekrar Ereğli’nin sosyolojik yapısını normale döndürecektir. Ereğlili, il olmayı çok istemektedir ancak bu konu sadece istemeyle olacak bir şey değildir. Ayakları yere basan tahlilleri yapmak gerekir. Her ne hikmetse önce CHP Sözcüsü Faik Öztrak sonra da CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu Konya belediyesinin alınacağını ortaya atmışlardır.
Tabii bu sözler yerel siyaset bilgisinin zayıflığından söylenen sözlerdir. Ancak böyle bir söz aynı zamanda Ak Parti’nin her şeye rağmen önlem alacağı bir siyasi söylemdir. Yani Konya’dan ayrılmayacak bir Ereğli, oy olarak Ak Parti’ye yarar. Ancak Konya’dan ayrılan bir Ereğli oy olarak CHP’ye yarar. Bunu söylemekten herkes imtina ediyor ama ben açıkça kafadan geçenleri söylüyorum. Dolayısıyla CHP’nin Konya üzerinden siyaseti Ereğli’nin il olmasını sıkıntıya sokar.
Konya ili bazında Ereğli sosyolojisi Konya’dan çok çok farklıdır. Dolayısıyla sosyolojik manada Konya merkezi zaten Ereğli’ye çok sıcak bakmamıştır hala da sıcak bakmaz. Ancak siyaseten Ereğli’yi elde tutma gerçeğini de Konya merkez siyaseti bilir.
İşte tüm bu veriler ışığında herkes şapkasını önüne alıp düşünmelidir. Tabii ki burada Ereğlili de düşünmelidir. Bir haksızlığa uğruyorsa bu haksızlığın cevabını geliştirmeli yok halinden memnunsa bu memnuniyetini ortaya koymalıdır.
Dostlukla kalın.