SELAMLAŞMA'DA ADAP

Selam: Ayıp ve fenalıklardan uzak ve hayatın uzun olması anlamında duadır.  Allah (c.c.): Bir selamla selamlandığınız vakit, siz ondan daha güzeli ile selamı alın, yahut aynıyla karşılayın. Şüphesiz ki Allah her şeyin hakkını gerektiği gibi arayandır, buyurur. (Nisa, 86)

Selamlaşmada Adab:

1             Mü'minlerin bulunduğu yere girildiğinde ve oradan ayrıldığına selam vermek. Peygamberimiz (s.a.v.): "Sizden biriniz meclise geldiği zaman selam verdiği gibi, ayrılırken de selam versin. Çünkü birinci selam sonrakinden daha faziletli değildir." buyurur. (Tirmizi, es-Sünen).

2             Selamlaşmada: küçük olanın büyüğe, az olan grubun çok olanlara. yürüyenin oturana, binit üzerinde bulunanın yaya olana selam verme adabına riayet etmek,

3             Verilen selama cevap vermek vaciptir.

4             Selama hemen cevap vermek. Mümkün olduğunca cevabımızı verene duyurmak,

5             Selam verirken ve alırken sesimizi çok yükseltmemek ve kısmamak.

6             Selam verirken ve alırken sesimizi hürmet ifade edecek şekilde ayarlamak.

7             Selamı duymazlıktan gelmemek (saygısızlık ifade eder).

Selamın Verilip Alınmayacağı Yerler:

1             Tuvalette ve hamamda verilip alınmaz,

2             Günaha sebep olan veya günahla meşgul olduğu halde selam verilmez alınmaz.

3             Kur'an okuyana, hadis rivayet edene, vaaz edene, ezan okuyana, kamet getirene ve namaz kılanlara selam verilmez,

                Fitneye sebep olacağı endişesi ile, genç ve yabancı kadınlara selam verilmez. Onların selamına sesli cevap verilmez.

Selamlaşma ve El Sıkma Konularında Uyulması Gereken Genel Görgü Kuralları

•             Selam; yaş, cinsiyet ve makam durumuna göre saygı ve incelik ifade eden bir davranıştır.

•             Küçüğün büyüğü, aynı yaşta olanların birbirlerini selamlamaları sevgi ve saygının bir ifadesi olarak değerlendirilir.

•             Selamlaşma sırasında, abartılmış  konuşma ve davranışlardan kaçınmak gerekir.

•             Devlet büyüklerine (cumhurbaşkanı, başbakan, bakan, vali gibi) karşı bir saygı ifadesi olarak yolda geçerken veya  karşılaşılan herhangi bir yerde baş eğilerek selam verilir. Aynı şekilde törenlerde de bayrağımız, büyük bir gururla  ayakta selamlanır.

•             Selamlaşma; baş eğilerek, el kaldırılarak, şapka çıkartılarak olduğu gibi sözle de olur. Birisiyle sabah karşılaşıldığında , günaydın, akşam karşılaşıldığında iyi akşamlar, seyahat sırasında karşılaşıldığında iyi yolculuklar demek suretiyle selamlaşılabilinir.

•             El sıkışmada, üst makamda bulunanların veya yaşlıların önce el uzatmaları, bunu gören alt makamlarda olan bayan veya bayların ellerini uzatarak  tokalaşmaları genel görgü kurallarındandır.

•             Selamlanan kişinin yanında bulunanlar, selam vereni tanımasalar bile, selamlanan kişi ile birlikte selam almaları nezaket kuralıdır. Ancak, içten gelen nezaket makbuldür. Bu nedenle selamlaşmaların nazik hareketlerle yapılması değer taşır.

•             Tanıdık iki kişinin, sokakta karşılaşmaları halinde birbirlerini  selamlamaları, yolu işgal etmeden bir kenara çekilerek konuşmaları veya yolda yürüyerek konuşmalarını sürdürmeleri yerinde olur.

•             Erkeğin bayanı; gencin yaşlıyı; kıdemsizin kıdemliyi; gelenin orada bulunanları; ayrılanın ayrıldığı yerde kalanları selamlaması gerekir.

El sıkma bir dostluğun, samimiyetin ifadesidir.  O  nedenle el sıkma sırasında, ne kuvvet denemesi yaparcasına fazla sıkılması,  ne de elin uzatılıp bırakılması doğrudur. Doğru olan elin,  muhatabın elini kavrayacak şekilde tutulmasıdır. El sıkmada soğuk davranmak, eli  hiç kıvırmadan kaskatı uzatıp el sıkışmak, muhatap tarafından  iyi karşılanmaz, hoşnutsuzluk oluşturur. El sıkarken olumsuz  davranışların meydana  gelmemesine dikkat edilmelidir. El sıkılırken muhatabın gözünün içine samimiyetle bakılmalıdır.

Karşılama veya uğurlama sırasında kişinin, yüzünden tebessümü eksik etmemesi gerekir.

Bir grubu karşılama sırasında; grubu karşılayan kişi, karşıladığı gruptaki insanlardan bir kısmını tanımayabilir.  Bu gibi durumlarda, tanıdık olan kişi veya kişilerin yanındakileri, karşılayan kişi  ile tanıştırmaları gerekir.

Kur'an-ı Kerîm'de şöyle buyurulur: "Bir selam ile selamlandığınızda, siz de ondan daha güzeli ile selamlayın veya aynı ile karşılık verin" (en-Nisa, 4/86.) Selam aynı zamanda Cenab-ı Hakkın doksan dokuz güzel isimlerinden birisidir.

Selamlaşmanın "selam" sözcüğü ile yapılması gerektiğini bildiren pek çok ayet ve hadis vardır. Bunlardan bir kaç tanesini zikredeceğiz:

"Ayetlerimize inananlar sana geldiğinde onlara deki: Size selam olsun" (el-En'am, 6/54.) "Elçilerimiz (melekler) İbrahim'e müjde getirdiler ve "sana selam olsun" dediler." (Hûd, 11/69;)

Ahiret hayatında da selamlaşmanın aynı kelimelerle yapılacağı belirtilir. "Melekler: "Sabrettiğinize karşılık size selam olsun..." derler." "İman edip de iyi işler yapanlar, Rablerinin izni ile içinde sonsuza kadar kalacakları altından ırmaklar akan cennetlere sokulacaklardır. Orada birbirleriyle karşılaştıkça söyledikleri söz "selam"dır. (İbrahim, 14/23)

"Onlar meleklerin "size selam olsun. Yapmış olduğunuz iyi işlere karşılık cennete girin" diyerek, tertemiz bir şekilde canlarını aldıkları kimselerdir." (en-Nahl, 16/32.

Hadiste "Selam, cennet ehlinin selamlaşma şeklidir.» buyurulur, A. Hanbel, IV, 381)

Hz. Peygamberin ve ashab-ı kiramın birbirleriyle "es-selamu aleyke veya es-selamu aleykum (Allah'ın selamı sana veya size olsun)" sözlerini kullanarak selam verdikleri tevatür derecesine ulaşan hadislerle sabittir. ( bk. Buharî, İsti'zan, 1,3, 28)

Nitekim Allahü Teala, Adem (a.s)'ı yarattığında, ona; "git, meleklere selam ver, nasıl selam alacaklarını dinle, bu senin ve neslinin selamlaşma örneği olacaktır" dedi. Bunun üzerine Adem (a.s) meleklere; "Es-Selamu aleykum (Allah'ın selamı size olsun)" dedi. Onlar da; "Es-Selamu aleyke ve rahmetullah (Allah'ın selamı ve rahmeti sana olsun)" diyerek karşılık verdiler. ( Buharî, Halku Adem, 2, IV, 102)

Selam başta belirtme takısı olmaksızın "Selamün aleykum" şeklinde de ifade edilebilir. (Buharî, İsti'zan, 9; A.b. Hanbel, I, 387.)

Kimi zaman selam yerine "merhaba" denildiği, özellikle dışarıdan gelen kimseye karşı "hoş geldin" anlamında bu ifadenin de kullanıldığı nakledilmiştir. (bk. Buharî, İman, 40)

Merhaba; bolluk ve genişlik dileme, başımızın üstünde yerin var gibi anlamları kapsar. 

Hanefilere göre, selamı vermek sünnet, almak vacip hükmündedir. Çünkü ayette, "size selam verilince, ona ondan daha güzeli ile veya aynı ile karşılık verin" buyurularak, selam alma emir ile ifade olunmuştur. Diğer yandan Allah'ın Rasulü, müslümanın müslüman üzerindeki haklarını sayarken, ilkinin verilen selamı almak olduğunu belirtmiştir. (A. b. Hanbel, II, 332, VI, 385.)

Selamın İslam toplumunda yaygınlaştırılmasını emreden Allah elçisi, bir hadisinde bunun toplumsal sonucunu şöyle açıklamıştır: "Ruhumu kudret elinde tutan Allah'a yemin olsun ki, siz iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız. Yaptığınız zaman birbirinizi seveceğiniz bir ameli size haber vereyim mi? Aranızda selamı yayınız." (Müslim, iman, 93; Ebu Davud, Edeb, 131)